Puree ziemniaczane dedykowane specjalnie JoasiS, czyli wilki w domu i zagrodzie.

Bo ciotka JoasiaS (nota bene autorka ślicznej książki o kotach – to znaczy, mamy nadzieję, że to dopiero pierwsza część!), więc JoasiaS wyraziła jakiś czas temu podziw dla naszych metod wychowawczych, że niby psy nie wchodzą do domu. Tylko mają mieszkać w budach. Każdy w swojej, tak, jak mieszkały w Krakowie.
No cóż, tradycji w zasadzie dzieje się zadość. Czyli budy obecne, wyposażone w słomę, ustawione zachęcająco. Wilki owszem, kilka razy w nich były. Ale generalnie zdecydowanie wolą dom.
Jak już, oczywiście, odkryły jak się wchodzi. I jak fajnie się blokuje kuchnię.

Jeśli chodzi o Ramzesa, najbardziej fascynujące są gry i zabawy z kotami.

Cisza na morzu, cisza w kościele, kto pierwszy mrugnie, to będzie cielę!
Trzeba przyznać, że Kocioł nie wytrzymał napięcia i trzeba go było wydobywać spod stołu i spod ramzesowej paszczy.
Lepiej sobie radzi Szysza

„Patrz, ty durnowaty Kociole, tak to się robi! Nawsadzasz mu, ale nie uciekasz!

No, ty krakowski gburze, zapamiętaj sobie! Jak ja jestem w kuchni, to mnie nie denerwuj!

A w piątkowe wieczory, podwórzowe brytany z budy… podwórzowe wilki, jakże pięknie się komponują z kominkiem i muzyką, c’ne?