Jednakowoż ma pewną wadę. Zadziwiająco skuteczną przemianę materii. Pańcia jej w sumie zazdrości, niestety, pokój Juniora przypomina bardzo zaniedbany kurnik. Czy tam zaniedbany gołębnik.
Pańcio dziś, po starannych analizach i pomiarach, doszedł do wniosku, że na dach domu żaden kot jednak nie wlezie (w przeciwieństwie do dachu garażu, a okno Juniora niestety, właśnie na garaż wychodzi, dlatego zostało otwarte na precyzyjnie wyliczoną szerokość, tak, by przeszła Dziubas a nie przeszła Celina. Jak wiadomo, najchudsza.) I otworzył okno dachowe. Dziubas zażywa świeżego powietrza, siedząc na oparciu krzesła pod oknem.
Koleżanka z netu, która odchowała swego czasu pannę wróblową, pociesza, że w końcu Dziubas zacznie wabić jakiś kawaler i wtedy odjadą konno w stronę zachodzącego słońca.
Chyba, że kawaler uzna panieński pokoik Dziubas za tak atrakcyjny, na dodatek z wyżerką w cenie, że to on się wprowadzi…
Zaniedbany kurnik (kosownik?). Fragment, ofc…
Ależ Ona (nawet się domyślić nie umiem, po czym rozpoznaliście płeć, bo ja się napociłam by choć z właściwym gatunkiem trafić) się szybko zmienia.. co zdjęcie, to inny ptak.
Ja bym ją jednak przekonała by była samcem, bo przynajmniej ładnie by Wam śpiewał 😉
Samce są czarne, mają żółte dzioby i żółte obwódki dookoła oczu. No, różnica jest, jak trochę podrosną, jako słabo opierzone pisklę są podobni.
Ale to chyba dopiero w drugim roku życia z tego co wyczytałam?
Szczerze, to na żywo nigdy nie umiem rozpoznać samicy kosa… zawsze się zastanawiam ki diabeł 😉
Czymkolwiek się Dziubas nie stanie (kurzym samczym orłem czy kosiczką) jest czadowy 😀
Najbardziej podoba mi się, jak przekręca główkę, by spojrzeć na robaczka 🙂
Trzymam kciuki by instynkty skierowały ptaszynę ku przestworzom.
Kciuki za drugą opcję 😛
Z radością poczytam jak odchowujesz wnuczęta 😉