Komunikat krótki numer dwa.

3 odpowiedzi na Komunikat krótki numer dwa.

1. ~tinga pisze:

   12 maja 2016 o 00:48

   Renal u as zrobił krótką, ale oszałamiającą karierę. Przez miesiąc było omnomnom, ale potem padnę, a nie zjem i tak zostało. A usiłowanie karmienia osobno, z naciskiem na usiłowanie dawno mi przeszło. Szaleństwo pod tytułem: zje, nie zje, zjadło, cholera które zjadło, Lalka zostaw, Smerf jedz w końcu, zostaw masz swoje, poszedł do swojej miski, ty paskudo, dobra kicia, no żryj cholero ile można czekać! I tak dalej w tym stylu.
   Oni też się już trochę przyzwyczaili, że to drugie nie je wołowiny z Kobe i odpuścili. A ja czasem mówię trudno, bo i tak większość tych lekarstw idzie się bujać, ale co zrobię. Szlag ich bogu dzięki nie trafia, a i mnie jakby mniej 😉
   Za to kroplówek byśmy się chętnie nauczyli, bo latanie do weta jest raz, że kosztowne a dwa czasochłonne jak cholera.

   Odpowiedz
   • Megana pisze:

     12 maja 2016 o 20:51

     No właśnie…
     Kroplówki są proste, mowa ofc o tych podskórnych.
     Ja siadam na wysokim stołku ze zwierzem na rękach a pod szafką kuchenną. Teżet wiesza na uchwycie szafki woreczek z oprzyrządowaniem, wkłuwa się pod skórę i jedziemy. Trzeba zazwyczaj pilnować, czy gdzieś nie ciekniemy i ten wężyk trzymać.
     Jak zwierz dość spokojny a Teżet na wyjeździe, w jedną osobę też się da.

     Odpowiedz
     • ~tinga pisze:

       15 maja 2016 o 23:44

       U mnie jedna osoba i boję się że mi ręki zabraknie. A kotko grzeczny u weta, za to w domu ma 10 łap, 3 paszcze i głos tenora operowego 😉

       Odpowiedz